Koor in Dordrecht zingt al 30 jaar via gebarentaal

Het koor is bedoeld voor doven en slechthorenden die op deze manier, samen als koor, liedjes kunnen vertolken. "En ook met enkel gebarentaal kan je echt wel emotie overbrengen", legt initiatiefnemer Nellie Faber uit.

Zij begon het koor in 1990, nadat haar pasgeboren zoon doof bleek te zijn. "Ik hou namelijk zo erg van zingen en wilde daarin ook iets betekenen voor onze dove zoon."

Er komen op woensdagavond genoeg mensen naar het Open Hof in Dordrecht. Een aantal slechthorenden, maar ook mensen die bezig zijn om het certificaat in gebarentaal te behalen. "We willen in deze gemeenschap de dove mensen echt betrekken bij alles wat we doen", vervolgt Nellie met trots.

De deelnemers hebben veel plezier. Ze converseren - uiteraard alleen met gebaren - druk met elkaar. "Muziek zit gewoon in mij", legt Lily, één van de deelnemers, uit. "Het zit diep in mij en ik word er gelukkig van om het op deze manier te kunnen uiten. En steeds meer mensen doen ook mee en dat maakt mij gelukkig."

Ook Jan-Willem, die uitlegt dat hij zich soms net Michael Jackson voelt tijdens een optreden, is hartstikke blij om onderdeel te zijn van deze groep. Hij vindt het super dat er in Nederland nu meer aandacht is voor gebarentaal, door de gebarentolk bij de inmiddels beroemde corona-persconferenties.

"Dat geeft ons meer zelfvertrouwen. Ook omdat dove mensen steeds meer beroepen mogen uitoefenen. Dat kan nog steeds beter, maar ik zie het wel als een goede ontwikkeling."

Ook Nellie denkt dat de extra aandacht voor gebarentaal een positieve uitwerking heeft. "Het was hard nodig, want hoe wil je anders deze doelgroep bereiken met zulke cruciale informatie? Het toont hopelijk hoe belangrijk dit is. Maar ook hoop ik dat meer mensen inzien hoeveel vreugde het je kan brengen als je dit beheerst en op deze manier met mensen kan communiceren."