Rotterdams icoon Hans Geneugelijk, de Straatkrantverkoper voor Donner, overleden

"Hans was anders dan andere daklozen", vertelt Sander. "Hij bleek gezegend met een goed stel hersens. Hij rondde het Atheneum af met twee vingers in zijn neus." Voor Hans leek er dus een gouden toekomst in het verschiet te liggen, maar dat liep anders.

Hans' jeugdige onbezonnenheid, zoals hij het zelf noemde, kostte hem veel. Hij raakte verslaafd aan drugs en verloor daardoor zijn huis en toekomst. Om te overleven, ging hij straatkrantjes verkopen.

Ook maakte Hans gedichten voor zijn vaste klanten. "Hij werd echt een vast gezicht bij Donner. Sterker nog, hij kreeg een soort multi-functie bij Donner. Hij was karretjes-wegzetter, boodschappensjouwer, hij gaf gevraagd en ongevraagd advies aan Donner. Hij werd ook wel de onderdirecteur van Donner genoemd."

Sander werkte in zijn tijd bij de Straatkrant veel met Hans samen. "Hij was een ontzettend fijne vent. Een hele sympathieke man. Bij Donner waren ze gewoon blij met hem. Hij stond er elke dag zijn krantjes en zijn gedichten te verkopen."

Hans bracht veel tijd door met Maarten. Menig Rotterdammer zal zich hem herinneren als 'de man met de grote baard'. "Zij waren echt Ettie en Hettie samen. Ze waren altijd samen."

Toen Maarten overleed, ging het slecht met Hans. "Hij nam een overdosis en is letterlijk op handen en knieën van Zuid, over de Erasmusbrug naar het Erasmus MC gekropen. Dat heeft hij ternauwernood overleefd. En toen had hij echt zoiets van: nou...ik heb een tweede kans van God gekregen." Vanaf dat moment stopte Hans van de ene op de andere dag met drugs.

Daarna ging het beter. Stichting De Ontmoeting regelde een huis voor Hans. Daarmee kwam ook zijn leergierigheid terug. Hij verzamelde 1700 boeken. "Die heeft hij allemaal minimaal twee keer gelezen."

Op 56-jarige leeftijd werd Hans voor Donner door een uitgever ontdekt. De uitgever vroeg of Hans een dichtbundel met hem wilde uitgeven. Die bundel, 'Ik heb een kaartje voor overal en nergens', kwam twee jaar geleden uit.

De dichtbundel werd gepresenteerd in boekhandel Donner. Er kwamen veel media op af. "Ik was heel erg ontroerd. Vooral omdat iedereen in de zaal dacht: 'Ja, je hoeft niet altijd bankdirecteur of supermarkteigenaar te zijn, of een andere dikbetaalde baan te hebben. Je kunt ook gewoon een soort multi-functie hebben bij Donner en dat als jouw baan beschouwen", vertelt Sander.

"Iedereen was zo trots dat 'onze' Hans een dichtbundel maakte. Er stond daar gewoon een hele batterij aan cameramensen en journalisten. Iedereen in die zaal had van: Dit is heel bijzonder wat hier gebeurt. Dit is niet zomaar een dakloze man. Nee, dit is gewoon een poëet en een hele markante man in Rotterdam, die hier in het straatbeeld heel veel mensen vrolijk en blij maakt."

Ondanks de omslag in Hans' leven, begaf zijn hart het deze week. "Hij was wel de laatste maanden een beetje somber. Hij zei: 'Ik zou het niet erg vinden om naar God toe te gaan. Ik ben echt wel op'. Volgens Sander is met het overlijden van Hans een hele bijzondere Rotterdammer heen gegaan.