2,5 jaar na drama in Rotterdam-West: 'Mijn zus was klaar met onze bemoeienis en die van Jeugdzorg'

"Op 20 januari 2018 is na een melding van de buurvrouw de deur opengebroken", vertelt Mary-Jo. "Daaraan vooraf ging een periode van zelfdestructie, waarin ze worstelde met een alcoholverslaving, een drugsverslaving en ook geestelijke problemen." Dat leidde tot meerdere meldingen met als gevolg dat de vrouw onder toezicht werd geplaatst.
Lees meer: Meisje (3) week in Rotterdams huis met dode moeder

De zussen hadden tot twee maanden voorafgaand aan haar dood 'redelijk wat contact'. "Maar zij was op een gegeven moment echt helemaal klaar met onze bemoeienis en de zorgteams. Ze verweet ons natuurlijk ook van alles en nog wat. Je moet je indenken dat het best wel pijnlijk en heftig is als je geconfronteerd wordt met de bemoeienis door Jeugdzorg." Op 24 november verbrak de zus van Mary-Jo al het contact met de familie.

De familie had nooit het idee dat de vrouw in goede handen was bij de hulpverlening. "Wij hebben zelfs een paar weken voor haar dood nog een nieuwe melding gedaan bij Jeugdzorg, omdat wij ons ernstig zorgen maakten. Daar hadden we ook echt redenen toe en aanwijzingen voor. Er werd eigenlijk een beetje lauw op gereageerd en volgens ons echt weinig mee gedaan."

Uit het onderzoek van de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ) bleek dat de informatie-uitwisseling en samenwerking tussen zorgverleners te beperkt was. Ook beschikten de hulpverleners die over de zus moesten waken niet over de deskundigheid op het gebied van alcoholverslaving. "Terwijl dat een van de redenen was waarom zij onder toezicht werd geplaatst. Als je niet de juiste deskundigen aan haar koppelt, dan blijft dat toch water naar de zee dragen."

Het bericht van het overlijden kwam voor Mary-Jo niet onverwacht. "Het is heel gek om te zeggen, maar vanaf het moment dat de politie het tuinpad op kwam lopen, wist ik gelijk: dit wordt het gesprek."

Wel denkt Mary-Jo dat de dood van haar zus voorkomen had kunnen worden. Uit het onderzoeksrapport van de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd blijkt dat in deze zaak sprake is van dezelfde aandachtspunten die ook al in eerdere inspectie-onderzoeken zijn geconstateerd.

"Blijkbaar werden die punten niet opgevolgd en betekende dat dus dat er weinig vooruitgang werd geboekt. Als je kijkt naar dat er ondanks herhaaldelijk onderzoek geen verbetering in de aanpak werd getoond in Rotterdam, en er keer op keer werd gefaald, dan kon men dus ongestoord doorgaan met falen. Met denk ik de dood van mijn zusje tot gevolg."

Volgens Mary-Jo had het anders gekund en had het beter gemoeten. "Je had ook kunnen denken van: goh, de gemeenteraad heeft ook die dossiers ingezien, die hadden er ook wat strakker op kunnen zitten. Aan de andere kant: ik denk dat de waarheid nooit boven tafel komt en dat is ook waarom ik 2,5 jaar echt geworsteld heb met dit hele verhaal en drama. We moeten het er maar mee doen. Maar ik denk wel dat het beter, anders en strakker had gekund. Absoluut."

Uit het onderzoeksrapport bleek daarnaast dat de zorgverleners onvoldoende hadden gesignaleerd dat het de vrouw ontbrak aan een sociaal netwerk. Ook zijn de problemen van Mary-Jo's zusje onvoldoende gerelateerd aan de veiligheid van haar driejarige nichtje.

Mary-Jo verwijt het de hulpinstanties ook dat ze als familie niet op de hoogte werden gehouden over de voortgang van haar zusje. "Als melder en als familie wil je ook een soort van voortgang kunnen bewaken, of er in ieder geval zeker van zijn dat je melding in goede handen terecht is gekomen. Daar hadden wij verder helemaal geen invloed op."

Volgens Mary-Jo gaat het nu goed met haar nichtje, dat in een pleeggezin zit. "Ze is in goede handen. Ze is gezond. Ze heeft natuurlijk nogal wat op haar bord gehad, maar het gaat heel goed met haar."

"Ik heb het nu een plaatsje kunnen geven. Ik vertel het verhaal ook in de hoop dat het voorkomt dat anderen dit ook overkomt", besluit Mary-Jo.