nieuws

Verborgen Zorghelden: van naaiatelier naar schortproducent

Het is een gegeven: het zorgpersoneel heeft keihard gewerkt tijdens de coronacrisis. En dan hebben we het niet alleen over het verplegend personeel en de artsen. In de serie Verborgen Zorghelden vertellen we de verhalen van de mensen achter de schermen van het ziekenhuis. We trappen af in het Maasstad Ziekenhuis, dat een zwaar tekort had aan medische schorten. Een naaiatelier in Brielle bood uitkomst.
Vlak na de stadspoort van Brielle bevindt zich kledingreparatie Brielle. Een klein zaakje, gerund door vader Mustafa en dochter Zara. Tijdens de coronacrisis werd het door het dalende aantal klanten code rood voor het bedrijfje.
Ruim dertig kilometer verderop zat het Maasstad Ziekenhuis ook met de handen in het haar door het dreigende tekort aan medische schorten. Via mailcontact hebben ziekenhuis en naaiatelier elkaar gevonden. Er werd een overeenkomst gesloten voor 2500 schorten die in 4 weken tijd gemaakt moest worden. Een monsterklus voor het naaiatelier.

Gekkenwerk

Volgens Nebahat Kirli, de vrouw van Mustafa, was het ‘gekkenwerk’. “We zijn een kledingreparatiebedrijf. Bij ons kan je broeken korter maken. Zo’n grote productie was best een omslag, omdat we dat niet gewend zijn. Het moest allemaal in korte tijd, maar het is ons gelukt.” Ze waren zo druk dat ze niet eens de tijd hadden om het nieuws over corona te volgen. Na de eerste levering kregen ze pas door wat voor impact hun schorten hebben gehad.
Kim Bekebrede is teamleider van de afdeling schoonmaak en textiel van het Maasstad Ziekenhuis. Tijdens de piek van de coronacisis raakten de wegwerpschorten op. De wasbare schorten van het naaiatelier waren de oplossing. “Het lijkt op een simpel schortje, maar dat is niet zo. Dit was een goeie oplossing, waardoor zorgmedewerkers veilig hun werk konden blijven uitoefenen.”
Net als alle andere collega’s in het ziekenhuis heeft Kim de afgelopen tijd een paar tandjes bijgezet op haar werk. “We hebben gerend, vooral in het begin was het heel hectisch.” Ze zegt dat ze de eerste drie weken van de crisis zeven dagen in de week heeft gewerkt, van vroeg tot laat.

Complimenten

Voor haar harde werken heeft Kim veel waardering gekregen. “Van alle afdelingen in het ziekenhuis kregen we complimenten.”
Nebahat herkent het gevoel van waardering. Zij denkt dan terug aan de opbeurende berichten voor zorgmedewerkers die overal te zien waren. Ze voelde zich dan ook persoonlijk aangesproken. “Ik ben er trots op dat we het ziekenhuispersoneel geholpen hebben. Uiteindelijk was de zorg voor de coronapatiënten het belangrijkste."

💬 WhatsApp ons!
Heb jij een tip voor de redactie? Stuur ons een bericht, foto of filmpje via WhatsApp ons of Mail: nieuws@rijnmond.nl