Zo gaat de politie om met vermissingen: 'Soms willen ze niet gevonden worden'

"Vroeger was het zo dat de politie bij een vermissing van een meerderjarig persoon pas na 24 uur een aangifte opnam. Inmiddels is besloten dat dat achterhaald is en is dat niet meer van toepassing", legt Hoekman uit. Nu kan een vermissing ook eerder worden opgegeven. Het verschilt alleen wel per geval op wat voor manier er gereageerd wordt.

"De omstandigheden bepalen de urgentie van een vermissing", zegt hij. "Die bepalen hoeveel energie erin wordt gestoken om iemand te zoeken." Dat soms niet het hele korps wordt opgetrommeld om iemand te vinden, kan lastig zijn voor vrienden en familie. "We snappen dat er bij een vermissing veel emoties komen kijken en dat het een grote impact heeft, maar soms gaat het niet om een urgente vermissing."

Voor de politie zit er namelijk wel degelijk verschil tussen vermissingen. Er wordt bijvoorbeeld gekeken naar zaken als een afscheidsbrief. "Is iemand met of zonder bankpas weg, is er net geld opgenomen, heeft hij een paspoort mee, was er een ruzie of langslepend probleem? Dat zijn dingen die meespelen."

Hoekman benadrukt dat vrienden en familie ook eerst zelf stappen kunnen nemen, voordat ze naar de politie gaan. "Maak een belrondje langs bekenden, probeer te achterhalen waar de persoon wel of niet is geweest, wat hij of zij aanhad en of er nog iets gebeurd is wat je nog niet wist. Social media is ook een mooie vindplaats. Als je niet verder komt, ga dan naar de politie."

Dan wordt er van alles in werking gesteld. "We kunnen ervoor kiezen om een bericht naar taxicentrales en openbaar vervoer-personeel, met daarin een signalement. Denk ook aan camera-toezicht, een Burgernetbericht of in het geval van een minderjarige een Amber Alert."

Toch is de politie ook voorzichtig bij vermissingen: "Een Burgernetbericht is ook een grote inbreuk op de privacy van de vermiste. We moeten ook afwegen of het in het belang van de vermiste is, dat z'n verblijfplaats bekend wordt."

Zo heeft Hoekman een collega die een vermiste via social media wist te vinden, maar waarvan bleek dat hij niet gevonden wilde worden. "Het bleek een bewuste daad te zijn, hij liep ook geen gevaar."

Dan is het aan de politie de taak om de familie in te lichten. "Heel vervelend voor hen dat ze geen contact kunnen krijgen, maar we zeggen wel dat wij wél contact hebben gehad en dat de persoon niet gevonden wilde worden. Of ze het dan even willen laten rusten, in het belang van de vermiste persoon."