'Heel jonge pups in een woeste zee loslaten, geeft wel wat kopzorgen.'

Rami en Corneel zijn de twee zeehonden waar het allemaal om draait. Twee jonge gewone zeehonden, die een paar maanden zijn opgevangen bij A Seal in Stellendam en nu aangesterkt weer terug mogen naar zee. "Normaal gesproken doen we dit in Ouddorp", vertelt Marlies de Kraauw van A Seal. "De golven zijn daar minder onstuimig." Voor de filmopnames maakt ze graag een uitzondering.

De opnames zijn bedoeld voor de natuurfilm Wild Port of Europe en is van dezelfde makers als de bekende natuurfilm De Nieuwe Wildernis, die werd opgenomen in de Oostvaardersplassen. De nieuwe bioscoopfilm wordt daarom ook de Nieuwe Wildernis 2.0 genoemd en gaat over de natuur in de havens van Rotterdam en Moerdijk.

Cameraman/regisseur Willem Berents van Veldkijker. “We hebben eerder al bijzondere opnames gemaakt van broedende torenvalken in containers, een kiekendief op graslanden, jonge vosjes en bunzingen en nu dus ook het loslaten van de zeehonden."

Drie camera's en een paar cameralenzen van de opgetrommelde pers staan gericht op twee rieten manden waaruit Rami en Corneel worden losgelaten. De dieren lijken niet erg enthousiast voor een duik in de woeste golven bij de Tweede Maasvlakte. Maar even later schuiven ze toch met hun buik over het zand naar de zee.

Marlies de Kraauw: "Ze lijken wat koudwatervrees te hebben, maar ze zijn ook best onervaren. Ze kwamen als heel jonge pup al naar de opvang, dus het kan misschien eventjes duren voor ze helemaal 'door' zijn. Aan de andere kant: dit is hun leefgebied en ze zijn weer helemaal gezond om naar zee te kunnen."

De zeehondenopvang werkt graag mee aan de film om het verhaal van de zeehonden in de Zuidhollandse Delta te kunnen vertellen. "We zien steeds meer zeehonden tussen Cadzand en IJmuiden, maar het blijft een kwetsbare dierengroep. Zeker toeristen zijn nog altijd verrast als ze zeehonden zo dicht bij de industrie zien."

Vrijlatingen ziet ze als de kroon op haar werk, vertelt ze, terwijl ze de twee zeehonden geen moment uit het oog verliest. "We vangen ze graag op maar ze moeten uiteindelijk in de natuur overleven. Heel jonge pups in een woeste zee loslaten, geeft wel wat kopzorgen." Ze is dan ook opgelucht als de dieren na verloop van tijd toch definitief onder water duiken en zich niet meer laten zien.

De vissers die iets verderop hun hengels hebben uitgegooid, kijken het tafereel met enige argwaan aan. Marcel Verhaas: "Zijn er zeehonden uitgelaten?! Die beesten jagen de vissen weg of vreten ze zelf op. Dat moeten we niet hebben! Aan de andere kant: als ze blijven hangen, zal er ook genoeg vis zitten. Als ze dan maar wel van mijn aas afblijven."

Cameraman/regisseur Willem Berents pakt ondertussen zijn camera's weer in en zegt tevreden te zijn over de opnames. "Het ging wel snel toen ze uit de manden los kwamen. Maar we waren met genoeg mensen om het vast te leggen, tegen een prachtig decor met die donkere luchten, de blokkendam en de haven op de achtergrond."

Met zijn team heeft hij al heel wat draaidagen gehad in de Rotterdamse haven en die van Moerdijk. "We zijn nu met de allerlaatste opnames bezig en zijn gestart met de montage. We kijken nu hoe we de verhalen gaan opbouwen en misschien moeten we nog wat dingen draaien."

De première staat nog steeds gepland voor volgend jaar september. Krijgen de zeehonden dan een hoofdrol in de bioscoopfilm? Berents: "Dat zit er niet in, maar ze komen er zeker wel in voor."