'BSO-meester' Robert is pianist én vaderfiguur: Ik wil een voorbeeld zijn

Al 22 jaar werkt Robert met jongeren en kinderen. "Het zat er al jong in. Ik ben opgegroeid zonder vader en nam als grote broer mijn zusje vaak op sleeptouw. Onbewust wist ik toen al dat ik dit wilde, denk ik."

Vandaag de dag is Robert Kwist pedagogisch medewerker bij Kinderdam. Hij werkt op de buitenschoolse opvang Plein 3 in de Afrikaanderwijk. "Het is een unieke job. Er zijn maar weinig mannen in dit vak."

"In mijn leven waren er weinig mannen die verantwoordelijkheid namen. Daarom wilde ik laten zien dat mannen dat wel kunnen. Ik dacht: 'Hier kan ik een voorbeeld zijn.'"

Geen dag is hetzelfde voor Robert, die door zijn kinderen 'meester' wordt genoemd. "Om zeven uur 's ochtends komen de eerste kinderen binnen voor de voorschoolse opvang. Hun ouders moeten dan vroeg werken. Ik maak ze eerst wakker met muziek en dansen, en dan breng ik ze naar school."

Dan volgt de TSO, tussenschoolse opvang, op de nabijgelegen Oranjeschool. De dag eindigt met de naschoolse opvang. De kinderen komen van de diverse scholen in de buurt waar Kinderdam mee samenwerkt.

Een belangrijk onderdeel zijn de lessen 'sociale vaardigheden'. "De Afrikaanderwijk heeft bij sommigen geen goed imago. Kinderen met een achterstand, zeggen ze dan. Maar ik zie zoveel talent. Ik vraag ook aan de kinderen: 'Wat vind je leuk? Muziek? Tekenen? Dansen? Mooi! Dan gaan we dat doen.'"

Robert is gek op de kinderen en de kinderen zijn gek op hem. Dat is te zien als hij achter de piano gaat zitten. Broer en zus Eray en Meyra kruipen tegen hem aan. Samen spelen en zingen ze 'Let it go' uit de bekende Disney-film Frozen. De inspiratie voor het muzikale intermezzo? Meyra tekende de beroemde ijsprinses Elsa.

Zijn pianospel, daar zit een verhaal aan vast. Hij redde een oude piano van de sloop, leerde erop spelen zonder les te krijgen en speelt nu moeiteloos liedjes op gehoor mee. Dat is de spirit die hij de kinderen mee wil geven. Je kunt meer dan je denkt.

Soms gaat de band heel ver terug. Ludsjander is inmiddels 26 en studeert HBO Logistiek, maar komt nog steeds langs. Zijn vader schreef Robert Kwist een brief toen Ludsjander nog klein was. 'Jij bent voor mijn zoon net een vader en daar wil ik je voor bedanken.'

"Ik hoorde pas later dat mijn vader dat schreef", zegt Ludsjander er nu over. "Ik had destijds meer contact met Robert dan met mijn vader. Robert was heel belangrijk voor me. Hij was een vaderfiguur voor me, en vriend tegelijk."

"Ik heb ooit een brief van zijn vader gekregen", vertelt Robert, terwijl hij tegenover Ludsjander zit. "De brief was emotioneel voor me om te lezen. Als een vader je bedankt, dat doet je wel wat."

Klaar met de kinderopvang is Robert nog lang niet. "Ik ga nog wel even door. Daar is het veel te mooi werk voor."