ARCHIEF RIJNMOND 27 sept 2020 - Stratocaster

Het heeft te maken met corona, met gitaren, en met het huisstudiootje dat ik weer inricht.

In mijn jongere jaren heb ik in bandjes gespeeld. Gitaar. Uiteindelijk werd duidelijk dat mijn plezier eerder zat bij dingen verzinnen en opnemen dan bij optreden. Toen heb ik een eenvoudig huisstudiootje ingericht met een viersporen-bandrecorder. Tot ook daarvoor de animo daalde. Waarna ik veel muziekspullen van de hand heb gedaan.

Ik heb wel altijd het idee gehad: later pak ik de draad misschien wel weer eens op. En ik weet niet of het nou komt door al dat corona-gedoe dat je toch wat meer terugwerpt op jezelf en op je huiselijke bestaan, maar ergens van het voorjaar voelde ik dat het moment daar was om weer een studiootje op te tuigen. Ik heb weer een schappelijk geprijsde basgitaar aangeschaft, een mengpaneeltje en een computerprogramma. De rest had ik nog. Dacht ik.

Tot ik de elektrische gitaar weer eens ter hand nam die al heel lang vrijwel werkloos aan de muur hing. Wat ging dat stroef. Waren de snaren misschien een beetje roestig geworden? Was die hals altijd al zo smal? En die kast zo onhandig groot? Ik kreeg er helemaal niet meer uit wat ik me ervan voorstelde.

Moest ik misschien toch op zoek naar een andere gitaar?

Vroeger had ik een zogeheten Stratocaster. Dat was een fijne gitaar. Bij het opdoeken van mijn huisstudiootje heb ik die verkocht. Maar zo’n ding kon ik natuurlijk opnieuw aanschaffen. En dan een goedkope variant, gemaakt in Mexico.

Na enig speurwerk vond ik een mooie aanbieding, bij een winkel in Den Haag. Alleen: ik had die dag geen tijd om erheen te gaan, en de volgende twee dagen waren ze gesloten. Nou ja, daarná dan nog maar eens kijken. Hoeveel exemplaren hadden ze op voorraad? Twee, zag ik. Die zouden toch niet meteen weg zijn? Op de eerste openingsdag na het weekend zou ik wel gaan kijken.

Maar toen ik de volgende dag dezelfde pagina nog een keer aanklikte zag ik dat er nog maar één gitaar over was. Ik moest snel zijn. Bij wie of waar kon ik in de tussentijd zo’n Stratocaster naast mijn eigen elektrische gitaar uitproberen?

En toen dacht ik aan een vrouw bij ons om de hoek, wier overleden man een verzameling gitaren had. Zat daar ook een Stratocaster bij? Ja, zelfs een vrij dure. Plus een kostbare variant van de gitaar die ik thuis had hangen. Ik kon langskomen.

Tien minuten lang heb ik bij die vrouw om de hoek in de huiskamer op in totaal vier elektrische gitaren zitten pielen om tot een ontluisterende conclusie te komen: het lag niet aan de gitaar, het lag aan mij.

Ik kan er gewoon weinig meer van.

Wat op zich niet zo verwonderlijk is als je de laatste 30, 35 jaar alleen nog maar op een akoestische gitaar wat akkoorden hebt aangeslagen, vaak dezelfde akkoorden, en dan steeds hooguit een minuut lang. Dan verlies je natuurlijk vaardigheden. Het is niet zoals bij fietsen of zwemmen. Je moet blíjven oefenen.

Hoe kon het dan dat ik mezelf toch een beetje had overschat?

Ik heb mezelf weliswaar nooit een geweldige muzikant gevonden, ik ken mijn beperkingen, maar blijkbaar heeft zich ooit in mijn hoofd een idee van mijzelf als gitarist vastgezet dat ik nooit meer aan de werkelijkheid heb hoeven toetsen. In de tussenliggende jaren heb ik allemaal andere lui gitaar horen spelen en misschien weleens gedacht: nou, dat kan ik ook, of dat zou ik ook kunnen, zonder me te realiseren dat mijn zelfbeeld zich op dit vlak had losgezongen van de realiteit.

Kortom: ik heb geen andere gitaar aangeschaft. Ik weet wat me te doen staat: meer gaan spelen. Oefenen.

Tijd daarvoor gaat dat corona-gedoe me vrees ik genoeg geven. Ik verwacht dat ik - net als iedereen - nog wel een jaartje wat meer op huis ben aangewezen dan in het ‘oude normaal’, ook als dat virus zelf aan mij voorbij gaat.

SPEELLIJST

DE TUNE
1. Ik mis je - John Verkroost

PRIVE-OPNAMES
2. Wave - Roland Vonk & Karin
3. Azzik ut maar nie heb - Boom & Poldervaart
4. Later - Armando & Yvette de Bie
5. Green river - Ger Smit

VOETBAL & ZINGEN
6. Ik ben ik, jij bent jij - Wim van Hanegem & Frans Derks
7. Liedjes over Feyenoord - Kees Korbijn
8. Ode aan het Rotterdams Philharmonisch Orkest - Mike Boddé
9. Ode aan Charlotte - Mike Boddé

PRIVE-OPNAMES
10. Kom dan gauw - Jop Pannekoek
11. Rotterjam - Joris Lutz