Richard Groenendijk in Sanders Gerse Gasten: 'Als ik moet kiezen tussen Carré en Luxor, kies ik voor Luxor'

"Het is de mooiste tent van Rotterdam", vervolgt Groenendijk in gesprek met Sander de Kramer. "En wat zou ik hier weer graag voor een volle zaal staan. Dat bedoel ik niet economisch, want financieel zing ik deze coronaperiode wel uit. Het gaat om het gevoel, want nu zitten er daar twee en daar zitten er twee en daar zitten wat mensen", zegt hij al wijzend naar de stoelen in de zaal. "Met een vleugel en een aantal mooie liedjes is dat best te doen. Maar in mijn shows gaan we er vol voor met z'n allen."

Groenendijk (48) verhuisde toen hij 18 jaar was vanuit Dirksland naar Rotterdam. Hij kwam op een kamer in de Middellandstraat terecht, iets waar zijn ouders niet heel blij van werden. "Ik wil hier nog niet eens begraven worden, zei mijn vader. En m'n moeder heeft tien minuten niets gezegd toen ze zag waar ik ging wonen. Nou, dat gebeurt echt niet vaak. Ze vonden het helemaal niks."

"Ik had een prima jeugd in Dirksland, maar ik was natuurlijk wel een ander soort kind: geen tractors, geen voetbal. Ik was een zachtgekookt ei, een meisjesachtige jongen. Mensen dachten dat ik de dochter van mijn ouders was, maar dan wel een hele flinke meid. Op een gegeven moment wilde ik mijn vleugels uitslaan, het theater in. Toen ben ik naar Rotterdam verhuisd", vertelt een openhartige Groenendijk, die direct aan de slag ging als ober in theatercafé Loos.