ARCHIEF RIJNMOND 1 nov 2020 - Beslissingen

In het klein ben ik aangelopen tegen het soort overwegingen waar mensen als Mark Rutte en Hugo de Jonge in het groot mee worstelen.

En dat overkwam me in een telefoongesprek met de cardioloog die ik sinds een paar maanden bezoek, sinds ik last heb gekregen van hartritmestoornissen en duizeligheid.

In de maand juni ben ik door de medische molen gegaan, ik heb ook nog een weekje in het ziekenhuis gelegen. Conclusie, toen: geen dichtgeslibde aderen, geen grote hartafwijkingen, wel een probleem met de elektrische aansturing van het hart. Met een pilletje genaamd Metoprolol ben ik naar huis gegaan.

Dat pilletje werkte aanvankelijk heel goed. Ik had echt nergens meer last van. En om het herwonnen welbevinden te vieren ben ik lange wandelingen gaan maken met de hond.

Maar in de loop van september begon het gedonder opnieuw. Niet zo heftig als eerst, maar toch: bij de geringste inspanning weer een zeer onregelmatig hart en duizelingen.

Terug naar de cardioloog die mij een ánder middel voorschreef. Verapamil. Eens kijken of dat beter ging. Voor een maand later maakten we een belafspraak om de boel te evalueren.

Die afspraak was afgelopen week.

En ja, wat kon ik de cardioloog afgelopen week nou eigenlijk melden?

Vanaf het moment dat ik die Verapamil gebruik, heb ik voor mijn gevoel aanzienlijk meer hoofdpijn dan anders. Heel vervelend.

De duizelingen zijn wel verdwenen, maar of dat door het medicijn komt of door de oefeningen die ik ben gaan doen, is niet duidelijk. Duizeligheid, het verstoord zijn van je evenwicht, kan te maken hebben met het op drift raken van kristallen in je evenwichtsorgaan, in je binnenoor. En met een speciale beweging, de zogeheten Epley manoeuvre, kun je die kristallen weer op hun plek krijgen. Ik heb die manoeuvre meermaals uitgevoerd, en de duizeligheid is sindsdien zo goed als weg. Of is dat toeval? Komt het toch door de Verapamil?

Verder: de hartritmestoornissen bleven me aanvankelijk lastigvallen onder het nieuwe medicijn. Het leek niet te werken. Maar vorige week merkte ik dat mijn hartslag toch regelmatiger werd. De problemen ebden goeddeels weg.
Maar ja, kwam dat door de Verapamil of is het sowieso een probleem dat komt en gaat?
Moeilijk te zeggen.

En waar ik ook nog over heb gelezen in de tussentijd: ik gebruik al heel lang anti-depressiva, en mijn hartritmestoornissen konden ook weleens dáármee te maken hebben. Het is geen heel veel voorkomende bijwerking, maar hij wordt genoemd in de bijsluiter en op serieus te nemen internetpagina’s.

Ik heb het allemaal voorgelegd aan de cardioloog, die met dit alles bijna net zo in het duister tastte als ik. Wát komt nou precies wáárdoor? En hoe ontwikkelt het zich? Lastig te zeggen. Nou ja, ze kon er met haar ervaring wel het een en ander aan toevoegen. Het kan inderdaad even duren voordat het positieve effect van die Verapamil optreedt, en die hoofdpijn kán nog wegtrekken.

Oké, en nu een beslissing.
Wat gingen we doen?

Het antwoord dat de cardioloog me gaf, deed me later denken aan een meesterlijke practical joke die ik eens las in een boek van de Amerikaanse talkshowhost van weleer Larry King.
Larry King heeft jarenlang een eigen programma gehad op CNN, daarvóór zat hij een tijd achter de microfoon bij een radiostation in Miami, en in de studio had hij weleens de beruchte komiek Lenny Bruce te gast.

De radiostudio bood uitzicht op de straat, en daar op straat stond een politieagent. Lenny had het plan opgevat om gekleed in een gestreept gevangenispak naar buiten te gaan en die agent de weg te vragen. Kijken wat er gebeurt. Larry zou er live op de radio verslag van doen.

Die agent kon Lenny gewoon de weg wijzen, maar dan zou hij mogelijk zomaar een ontsnapte gevangene laten lopen. Aan de andere kant: een ontsnapte gevangene in een streepjes-outfit gaat toch niet aan een agent op straat de weg vragen? Als je dat als agent denkt sta je toch voor aap?

Kortom: de agent op straat kón het eigenlijk niet goed doen. Lenny ging hem voor het blok zetten.

Hij liep naar buiten in zijn gevangeniskledij en deed wat hij van plan was. En wat deed de agent? Die keek hem zo eens aan en wees toen naar een andere agent, even verderop. Vraag het even aan hém.

Iets vergelijkbaars deed de cardiologe van de week, en het leek me nog het verstandigst ook. De mogelijke bijwerkingen van de anti-depressiva moest ik maar bespreken met de apotheek, zei ze, en die Verapamil … nog maar even aankijken. Nieuwe belafspraak over vier maanden. En als het tussentijds niet meer gaat, zelf even contact opnemen.

Wat me achteraf behalve aan Lenny Bruce ook aan Mark Rutte deed denken: als er aanleiding toe is grijpen we snel in, verder kijken we het even aan tot de volgende persconferentie.

SPEELLIJST

DE TUNE
1. Ik mis je - John Verkroost

AMERIKA
2. Grand canyon - Metropole Orchestra olv Dolf van er Linden
3. New York City - Mike Boddé
4. Chicago - Frans Poptie & his Swing Specials

5. Reizen over de wereld - Marjolein Meijers
6. 1100e Archief Rijnmond - Hans den Outer

DRS P & MIKE BODDE
7. Almanak - Mike Boddé
8. Sinterklaaslied - Erik van Muiswinkel & Guus van Marwijk
9. Monsters - Mike Boddé & Daniel Rowland

DRSP & JOHNNY HOES
10. Levenslied - Kate
11. Sekspotpourri - Frans Halsema
12. Hoor ik op sempre een waldhoorn - Johnny Hoes