nieuws
Juliëtte werd prematuur geboren en laat zich er niet door beperken
17 november 2020, 16:16 • 2 minuten leestijd
Juliëtte was amper 28 weken oud toen ze ter wereld kwam. Artsen dachten dat ze het niet zou overleven. Nu, veertig jaar later, laat ze zich nergens door beperken. Ze sport veel en traint zelfs voor triatlons ondanks dat haar longen maar gedeeltelijk werken. "Een simpele verkoudheid kan er voor zorgen dat ik maandenlang benauwd ben." Vandaag op Wereld Prematurendag hoopt ze dat er meer aandacht komt voor de nazorg van prematuren.
De 40-jarige Juliëtte is normaal gesproken elke dag in het Erasmus MC te vinden. Niet als patiënt, maar als onderzoekscoördinator.
Sinds de corona-uitbraak werkt ze thuis. Ze heeft Bronchopulmonale dysplasie, een chronische longaandoening, waardoor haar longen erg gevoelig zijn voor infecties. Corona is een te groot risico voor haar. Ze heeft de aandoening overgehouden aan haar vroeggeboorte en de langdurige invasieve beademing in de couveuse.
"Het onderste gedeelte van mijn longen is weg en op grote delen van mijn bovenste longen ontbreken de longblaasjes." Uitlaatgassen van auto's, mensen die roken, een buurman die de open haard aansteekt: het zijn allemaal zware prikkels voor Juliëtte. Door veel te sporten werkt ze hard om gezond te blijven. "Voor mij is dat extra belangrijk. Ik moet mijn conditie goed houden."
Tekst gaat verder na foto
Jaarlijks worden er zo'n twaalfduizend baby's te vroeg geboren. Het Sophia Kinderziekenhuis begeleidt vroeggeboren kinderen hun hele leven lang. Veel prematuren kampen de rest van hun leven met fysieke en mentale problemen. Hoogleraar Irwin Reiss hoopt dat er meer aandacht komt voor mensen die te vroeg geboren zijn.
"Het gaat in de huidige tijd niet alleen om overleven. Het gaat om levenskwaliteit. Dat is heel belangrijk. Om dat te bereiken, moet je mensen heel hun leven begeleiden."
