Sanders Gerse Gasten: Raemon Sluiter openhartig over zijn depressie

Daar stond hij als ukkepuk elke dag urenlang met een tennisbal tegen de muur te slaan. "Met het houten racket van mijn moeder. Dat racket was zo zwaar en ik was nog zo jong, dat ik met twee handen moest slaan. Daar heb ik mijn gebrekkige techniek aan te danken," lacht de Rotterdammer.

Sluiter neemt presentator Sander de Kramer ook mee naar het oude huis van zijn grootouders in Hillegersberg. "Opa en oma hebben een heel belangrijke rol in mijn leven gespeeld. Na school ging ik vaak bij hen langs en speelden we de hele middag en avond spelletjes. Van dobbelen tot kaarten; ik vond het geweldig. Ik was zo vaak bij opa en oma, dat je wel kunt stellen dat zij me voor een deel hebben opgevoed."

Opa Sluiter was zo trots als een pauw op zijn tennissende kleinzoon. "Toen ik de Davis Cup voor junioren won, had opa een levensgroot spandoek voor het raam gehangen, met daarop de tekst 'wereldkampioen'. Ik zei tegen hem: "Dat is een tikkie overdreven, opa. Haal dat maar weg, hoor". Maar dan zei hij dat iedereen mocht weten dat ik gewonnen had."

De sympathieke sportman is bijzonder openhartig over de depressie waarmee hij een paar jaar geleden kampte. "Dat was een heel donkere periode. In twee jaar tijd verloor ik niet alleen mijn opa en oma, maar ook mijn nichtje van vier. Het dochtertje van mijn broer. Daar heb ik enorme tik van gekregen. Hoe ver mijn depressie ging? Ik vond letterlijk niks meer leuk. Ik weet nog dat ik op de snelweg reed en dacht: "Als ik mijn auto nu schuin zet, vind ik ook niet erg. Dat is heftig, ja. Vooral de dood van mijn nichtje kon ik niet accepteren. Ik vond het zo oneerlijk.

Dankzij een psychiater en door de juiste medicijnen ben ik uiteindelijk weer uit het dal gekomen," aldus Sluiter die benadrukt dat het nu heel goed met hem gaat.