Van klei in de Rotterdamse grond tot een kopje aan je mond

Het is een druilerige ochtend op de opengebroken Coolsingel. Werkmannen lopen tussen de graafmachines. Typisch aan de klei onder de Coolsingel is volgens Iris de witte kleur. Het ligt volgens haar op vier meter diepte en is eigenlijk onbereikbaar. "Door de grootschalige verbouwing konden we toch bij de klei komen."

Deze klei neemt ze mee naar haar atelier in Keilewerf 2 in het M4H-gebied. In de 'Kleigrot' zijn twee dames kopjes aan het maken. Maaike Schelvis is vrijwilliger en maakt met Iris een kom gemaakt van komklei, een zware rivierklei, uit de Merwede. "Ik heb een achtergrond als ontwerper dus we vullen elkaar goed aan."

Terug naar Iris. Ze koos voor een product wat kleinschalig te produceren is voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. "We werken met mensen van een sociale werkplaats. Dit zijn alcohol- of drugsverslaafden en personen met een verstandelijke beperking. We willen met dit project waarde toevoegen aan de mensen die niet kunnen werken."

Er zijn al kopjes uit de klei van onder andere de Coolsingel, Varkenoord, Het Park en De Zweth gemaakt. Elk kopje van een afzonderlijke locaties heeft door de grondsamenstelling een eigen kleur. Van gebroken wit tot terra. De kleur heeft volgens Iris te maken met hoe de mens op de klei geleefd heeft. "Rotterdam ligt aan de Maas en hier was vroeger ook zee. Die combinatie zorgt ervoor dat er veel klei in de grond zit."