Parkinsonpatiënten vechten tegen ziekte met bokstraining in Vlaardingen

Tweemaal per week verzorgt Petra van Bergeijk een bokstraining voor patiënten. "Ik noem ze gewoon sporters hoor", lacht ze. Petra opende onlangs een nieuwe sportstudio in Vlaardingen-West en startte de bokstrainingen met een missie. "Eruit halen wat erin zit. Dat is de bedoeling. Ik geef personal training, ook vaak aan mensen die terugkomen van een ziekte of last hebben van gewrichten", vertelt Petra.

"Bij deze groep Parkinson-sporters gaat het vooral om de ziekte wat te vertragen. Coördinatie is heel belangrijk en bij boksen breng je contant alles in beweging. Je moet voortdurend de spieraansturing 'triggeren'. Ook de spraak komt aan bod, de balans, kracht en conditie. Dat hoort er allemaal bij. Voor de rest is het ook even lekker van je afslaan en zeker een stukje frustratie wegslaan."

Koos van Brandweek is met zijn 68 jaar de oudste van de vier aanwezige sporters met Parkinson. Ed, Jan en Jaap zijn vijftigers met verschillende symptomen van de ziekte. "Ik heb last van tremors, een trillende linkerhand", vertelt Koos. "Je krijgt het ineens. Mijn reuk is al heel lang minder en ineens begon mijn hand te trillen, net voordat ik met pensioen ging", vertelt Koos. "Uiteindelijk kwam ik drie jaar terug bij een neuroloog en was de diagnose Parkinson. Dan schrik je wel even." De krasse zestiger heeft baat bij de bokstraining. "Ook mijn concentratie is verbeterd."

De bokstrainingen op dinsdagmiddag en donderdagavond blijken een succes. "We houden het kleinschalig maar als er meer animo is uit de regio kunnen we zo een tweede groep starten",zegt trainster Petra van Bergeijk.

Ed van Mil is pas 50 en kreeg zes jaar geleden te horen dat hij aan Parkinson lijdt. Hij verloor zijn baan en doet tegenwoordig vrijwilligerswerk. "Mijn linkerkant bleef achter met bewegen en mijn vrienden zeiden dat het opviel en ik een dokter moest raadplegen", vertelt Ed. "Een enorme klap toen de neuroloog het me meldde, ja. Ik wist niet zo goed wat het allemaal inhield voor mezelf en mijn gezin. Grote onbekendheid. Ik was er niet mee bezig en had me nooit verdiept in die ziekte totdat je het hebt. Ongeneeslijk lees je dan. Progressief, het wordt erger. Je voelt je aan je lot overgelaten."

Maar Ed ging niet bij de pakken neer zitten en sport veel. "Het beste medicijn om de symptomen te onderdrukken. Ik ben veel gaan fietsen. Nu is het ook veel boksen want je gebruikt alles, links en rechts. Je wordt gedwongen mee te bewegen. Je gaat daardoor minder hard achteruit."

Jan van Hasselt heeft na de training een heftig trillende linkerhand. "Ik kan 'm wel stilhouden, maar dat kost heel veel energie", vertelt hij. "Na zo'n training laat ik het maar even gaan. Ik zeg dan altijd: hij wil even los", zegt Jan lachend.

Ook zijn linkerbeen en arm trillen. "Ik ben 54 en heb net in oktober mijn vijfjarig jubileum 'gevierd' van de ziekte. Het begon bij mij daarvoor al met een 'frozen shoulder'. Daarna is het trillen gekomen en toen ik naar de neuroloog ging wist ik het eigenlijk al. Het is altijd schrikken als het gezegd wordt. Op dat moment stort je wereld even in. Ik ben ook nog ontslagen. Dat was geen prettige periode", zegt Jan nog zwetend van de bokstraining.

"Ik kijk vooral naar de dingen die ik wel kan. Dingen die ik niet kan, dat is nou eenmaal zo." Volgens Van Hasselt stijgt het aantal patiënten als een raket, vooral in Azië. "Parkinson is de pandemie op het gebied van hersenziekten, zei laatst de bekendste Nederlandse deskundige op tv. Er is geen oorzaak aan te geven."

Vlaardinger Jaap Brinkman (53) hoorde ruim drie jaar geleden de onheilstijding. "Ik had daarvoor al klachten. Uiteindelijk kreeg ik moeite met mijn gezichtsvermogen, dingen in je opnemen werd lastiger, geconcentreerd werken ging niet meer, stijfheid en op een gegeven moment begon het trillen. Daar herkent de buitenwereld het meestal aan", vertelt Jaap. Ook hij heeft baat bij de bokstrainingen van Petra. "Het is intensief en een uurtje trainen is meer dan zat. Ik doe ook mee aan testen van nieuwe medicatie om te kijken of dat soelaas biest voor de toekomst. Ik was gelukkig rechtshandig want meestal komen de klachten aan de linkerkant van je lichaam."

Wie Jaap nou het liefst tijdens een potje boksen zou neer slaan? "Jou", zegt Jaap kordaat en lachend tegen de verslaggever.