nieuws

ARCHIEF RIJNMOND 22 nov 2020 - De Roland Vonk van Radio Rijnmond

Tekening Herman Schouwenburg
Tekening Herman Schouwenburg
Afgelopen week heb ik geheel onverwacht iets cadeau gekregen waarvoor ik het geld al bijna uit mijn portemonnee had gehaald. Tot mijn verrassing hoefde ik niet te betalen.
En dat kwam door mijn relatieve bekendheid via de radio.
Ik krijg vrij vaak grammofoonplaten van luisteraars. Ik ben gewend om dingen voor niks te krijgen. Menigeen heeft helemaal geen zin om te gaan lopen leuren met oude lp’s en singletjes en cd’s, en ziet in mij een goede bestemming. Wat ik natuurlijk van harte toejuich.
Maar via internet koop ik ook geregeld plaatjes. Plaatjes die ik in al die jaren verzamelen nooit ’vanzelf’ ben tegengekomen.
En die koop ik dan meestal bij aanbieders die mij en mijn radiowerk helemaal niet kennen.
Zo viel mijn oog laatst op Marktplaats op een zogeheten flexi-plaatje dat ik graag wilde hebben, zo’n singletje van heel buigzaam dun plastic, op het Rotterdamse label Sonopresse. Die plaatjes verzamel ik. Er waren nog wat gegadigden, de een na de ander bracht een bod uit, en toen ik - gewoon onder mijn eigen naam - een bod van zeven euro had ingetikt kreeg ik het bericht dat het goed was, en dat ik het plaatje kon komen halen in Schiedam. Ja, en de aanbieders vroegen me of ik misschien de Roland Vonk van Radio Rijnmond was.
Dat kon ik niet ontkennen.
Toen ik van de week eenmaal in hun flat in Schiedam stond, bleek dat ze geregeld op zondag luisteren naar Archief Rijnmond en Het Opkamertje. De heer des huizes bleek zelf ook te verzamelen. Ik zag het vertrouwde beeld van Expedit-kasten van Ikea vol lp’s en allerhande geluidsapparatuur.
We praatten nog wat en toen wilde ik de portemonnee trekken voor de verschuldigde zeven euro. Maar dat hoefde dus niet. Ik kreeg het plaatje zo mee. Voor de verzameling, en voor de radio.
Die aardige geste heb ik in dank aanvaard.
In de auto onderweg terug naar huis ging ik wel als vanzelf nadenken over dit gebaar. Het ging niet om een monumentaal bedrag, maar toch. Het was een gift. En waar had ik die gift eigenlijk aan te danken?
Mijn gevoel zei me dat je makkelijker een grammofoonplaatje van zeven euro schenkt aan een radiopresentator die je waardeert dan dat je een willekeurige bedelaar voor de deur van de supermarkt zeven euro toestopt. Terwijl de bedelaar het vast harder nodig heeft dan ik.
Heeft het te maken met het feit dat je iemand kent?
Vast. Wij zijn groepsdieren. Je doet al gauw eerder een goede daad voor iemand in je vrienden- of kennissenkring dan voor een volslagen onbekende.
Maar dat leek mij niet de hele verklaring.
Ik denk dat iemand die mij een grammofoonplaatje schenkt zichzelf daarmee als het ware deelgenoot maakt van de radioprogramma’s die ik presenteer. En als je die programma’s waardeert, versterk je daarmee je band met iets prettigs, met iets waar je wel bij wilt horen. En onbewust koop je misschien wel een stukje van mijn ‘bekendheid’.
Met de zeven euro die je aan een bedelaar geeft daarentegen, koop je je als het ware ín in andermans ellende. Je betaalt om onderdeel te worden van de misère van een sloeber. En iets in je verzet zich daartegen, ook al zul je je vermoedelijk nauwelijks bewust zijn van dat mechanisme.
Ik begon het mechanisme ook pas van de week te doorzien toen ik nadacht over het vrijgevige gebaar dat me had getroffen.
Ik dacht ook: heb ik het weleens andersom meegemaakt?
Dat mijn radiobekendheid juist tégen me werkte?
Ja.
Dat gebeurde jaren geleden op de Centrummarkt van Rotterdam in de kraam van een marktkoopman die ik wel vaker van een afstandje had geobserveerd. Zodra hij mij in zijn kraam had gezien en me had herkend, begon hij af te geven op de in zijn ogen subsidieverslindende ellende-zender waarbij ik werk. Waar hij meteen de waarschuwing aan toevoegde dat de singles in zijn kraam niet goedkoop waren. Zeker niet voor mij.
Ik ben nog wel door de single-bakken gegaan in deze voor mij wat vijandige omgeving, maar ik heb mijn portemonnee uiteindelijk maar in mijn broekzak gelaten. Er was niks dat ik zó graag wilde hebben dat ik er het aanhalen van de band met deze verkoper voor over had.
Tja, ik ben natuurlijk zélf ook een groepsdier.
Aan het geschetste mechanisme ontkom ik zelf ook niet.

SPEELLIJST
DE TUNE
1. Ik mis je - John Verkroost
OUD GELUID
2. Zonder vrienden kan ik niet - The Kik
3. Plus de rouge - Fleur
4. De schuld - De Ideale Maten
5. Alarm - Peter Blanker
6. Ik ben jouw man - Flip Noorman
MICHEL NOTTROTH
Gesprek met Michel Nottroth, naar aanleiding van zijn lied over de plannen van de gemeente Rotterdam om Recreatieoord Hoek van Holland van de hand te doen
7. Mijn huissie in de Hoek - Michel Nottroth
VREEWIJK
8. Blik op de wijk (Vreewijk) - Kees Korbijn
9. Ik hou van Vreewijk - Kees Korbijn

💬 WhatsApp ons!
Heb jij een tip voor de redactie? Stuur ons een bericht, foto of filmpje via WhatsApp ons of Mail: nieuws@rijnmond.nl