Zo vieren daklozen kerst in de nachtopvang van de Maassilo

Door de extra coronamaatregelen heeft de gemeente in samenwerking met de Nico Adriaans Stichting in de Maassilo een tijdelijke opvang gecreëerd. Het is tevens een winteropvang. Iedereen mag daar tot 19 januari overnachten. Vannacht zullen vijfenvijftig daklozen op een veldbedje in de zaal van de feestlocatie slapen.

'Armen omhoog', zegt een beveiliger bij binnenkomst. Alle slapers worden gecontroleerd op alcohol, drugs en messen. Net als wanneer de Maassilo een feestlocatie is.

"Dit is de Champions League van de daklozen", zegt de dakloze Goran met een grote ironische glimlach terwijl hij om zich heen wijst. Hij weet precies waar iedereen vandaan komt; Polen, Hongarije, Marokko. De winterregeling is bedoeld voor mensen die door verschillende redenen geen gebruik kunnen maken van de reguliere nachtopvang.

Goran wil alleen kwijt dat hij uit voormalig Joegoslavië komt. Door problemen met een groot bedrijf is hij dakloos geworden en slaapt hij al zes jaar buiten. "Onder een brug met een snelweg aan de ene kant en een spoorweg aan de andere kant. Soms komt een ambulance langs omdat er een ziekenhuis in de buurt is." In een kerststemming is hij allerminst. Hij prikt in een bord met eten: koude aardappeltjes, kip in zoetzure saus en haricot verts gerold in spek.

De kerstmaaltijd is gedoneerd door non-profitorganisatie Everyday People. Elk jaar organiseren met kerst het daklozendiner in een restaurant in Rotterdam. Door de coronamaatregelen heeft de organisatie de maaltijden, die gemaakt zijn door restaurant Jack, naar drie verschillende opvanglocaties gebracht, waaronder de Maassilo.

Om klokslag 23:00 uur de lichten gaan uit. Slapers gaan richting hun slaapplek en de verslaggever maakt zijn veldbed op. Af en toe schreeuwt iemand iets in een buitenlandse taal. En dan begint het gesnurk. Het ritmische lage geluid van een aantal snurkende mannen doet ironisch genoeg denken aan vervlogen tijden toen er nog geluid door de bassen vloeiden. Het geluid van de bassen zorgt voor energie, dit geluid zorgt ervoor dat de verslaggever slecht slaapt. Daarnaast is het koud in de grote zaal.

Zeven-en-een half uur later gaan de lichten aan. De verslaggever snelt zich naar de bar om warm vloeistof in te nemen om weer op te warmen. Ook wordt er brood uitgedeeld. Daarna verlaat iedereen de Maassilo.

Dakloze Patrick gaat naar De Sluis. Een dagbesteding van het Leger Des Heils. Hij deelt de mening van de verslaggever: het was een koude nacht, maar dat is beter dan een slaapplek buiten in de regen.

Op tafel vindt Patrick nog een laatste gelukskoekje van de vorige avond. Als hij het koekje breekt, komt er een spreuk tevoorschijn: 'Stel zelf doelen en probeer deze te bereiken', leest Patrick. "Doelen heb ik wel, maar ze zijn alleen moeilijk te bereiken nu."

De bus is gearriveerd en Patrick verlaat de Maassilo. Vanavond is hij er weer.