Acht weken op de corona-ic, maar het leven lacht hem weer toe: 'Ik ben dolgelukkig'

De goedlachse hobby-gitarist is dagelijks bezig met zijn instrument en zingt de longen uit zijn lijf. "Ik ben aan het oefenen", zegt hij vrolijk. "Door te zingen train ik mijn longen en met het gitaarspelen m'n vingers. Die waren eerst zo stijf dat ik ze niet meer kon bewegen. In het begin vond ik dat niet erg, maar toen ik thuiskwam heb ik er alles aan gedaan om weer te kunnen spelen. Ik miste het zo erg! Heel fijn dat het weer lukt."
Lees meer: Popko ligt acht weken op IC met corona: 'Ik droomde dat er stenen op mij lagen'

Maar liefst acht weken lang lag Popko op de corona-ic. In die tijd werd hij een schim van de goedlachse man die hij nu weer is. "Ik kon helemaal niks toen. Echt niks. Na twee maanden mocht ik voor het eerst zelf douchen - op een stoeltje welteverstaan, want ik kon niet zelf staan - en ik was echt een dood vogeltje. Ik zag mezelf in de spiegel en dacht: 'Wat zit daar nou, dat ben ík toch nog?'"

Een oud mannetje, zo omschrijft hij zichzelf toen. "Hoe ik er later uit ga zien", voegt Popko er lachend aan toe. Inmiddels lijkt hij in niets meer op de dunne, ingevallen man die op het bed in het revalidatiecentrum Rijndam lag. "Ik ben weer de jonge man van voor ik ziek werd. De kilo's zitten er weer aan. Ik moet oppassen dat ik niet te zwaar wordt", lacht hij.

"Ik had al die tijd niets geproefd, zat aan de sondevoeding. Toen ik thuiskwam had ik de héle dag honger. Patat, shoarma; soms ging ik om 11:30 uur alvast brood eten, want ik hield het gewoon niet vol."
Lees meer: Ex-coronapatiënt ziet zichzelf na 4 maanden terug: 'Dit ben ik niet'

Dat hij een halfjaar na zijn opname weer thuis zou zitten, had hij niet gedacht. Rechtop zitten in het ziekenhuisbed lukte in het begin niet eens: "Ik kukelde zo om." Des te blijer is hij dat hij weer thuis is. "Ik ben dolgelukkig dat ik hier weer ben, samen met mijn vrouw. Dat ik weer kan genieten van samen een rondje wandelen, of me kan verheugen op een tv-programma dat morgen wordt uitgezonden."

Op de tafel van Popko staat een doos vol met kaarten. Honderden mensen stuurden hem een kaartje om hem een hart onder de riem te steken. "Dit doet mij veel. Het betekent veel voor mij!"

"Ik ben weer de blije vogel van voor ik ziek werd. Ik kijk echt uit naar komend jaar. Ik ben er weer! Dat was een tijdje héél onzeker. Ik heb een kans gekregen en moet de dag plukken. Ik heb echt overal zin in, kan al genieten van alleen maar vooruit denken. Ik ben positief. Héél positief."