Puck van Heel, zo van het tweede van Feyenoord het Nederlands elftal in

Op 14 januari 1936, donderdag 85 jaar geleden, werd Puck van Heel groots gehuldigd vanwege zijn 50e interland. Die wedstrijd werd een dag eerder gespeeld in Parijs tegen Frankrijk. Het Nederlands elftal won met 6-1.

De spelers en staf kwamen die 14e januari in 1936 terug naar Nederland met de trein. Toen Puck van Heel op het Rotterdamse station Delfsche Poort uitstapte, juichten honderden mensen hem toe. De festiviteiten gingen verder in café restaurant Bristol. Daar werd Van Heel toegesproken door Leen van Zandvliet, de voorzitter van Feyenoord en Karel Lotsy van de KNVB.

Lotsy bedankte Van Heel voor wat hij voor het Nederlands elftal betekende: "Niet alleen als speler, maar vooral als mens en als vriend. Daarvoor Puck hoop ik dat je nog vele jaren die fraaie oranje kleuren zal mogen dragen tot eer van Feyenoord en tot trots van het Nederlandse voetbal." Lotsy noemde Puck van Heel de beste, braafste, vriendschappelijke steunpilaar voor het Nederlands Elftal.

Van Heel zelf nam ook het woord: "Zo'n geweldige ontvangst als mij hedenavond bij aankomst in Rotterdam te beurt is gevallen, is meer dan ik had durven denken. Het heeft mij diep getroffen."

Voetballer Puck van Heel debuteerde in april 1925 in het Nederlands elftal. Dat was een sensatie, want hij speelde toen niet eens als vaste waarde in het eerste van Feyenoord. Een krant schrijft daarover in 1936: “De debutant was een vrijwel onbekende speler van 22 jaar. Hij behoorde niet eens tot het eerste elftal van zijn club Feijenoord, doch speelde daarin alleen, wanneer één van de oudere krachten verhinderd was.”

Van april 1925 tot oktober 1938 speelde Puck van Heel 64 interlands. Zijn record hield ruim veertig jaar stand. In 1979 werd hij voorbijgestreefd door Ruud Krol. In de huidige lijst met recordinternationals staat Van Heel op de 35e plek, net onder Wim Jansen die tot 65 wedstrijden voor het Nederlands elftal kwam.

Van Heel was 29 keer aanvoerder van het Nederlands elftal. Hij was erbij op de Olympische Spelen van 1928 en hij speelde op de WK’s van 1934 en 1938. De linkspoot scoorde nooit voor Nederland.
Na zijn debuut in het Nederlands elftal in 1925, werd de Van Heel ook een vaste waarde bij Feyenoord. Tot zijn afscheid als voetballer op 2 mei 1940 werd hij met de club vier keer landskampioen en won hij twee keer de beker.

Als aanvoerder van Feyenoord was hij ook de man die op 23 juli 1935 de eerste paal voor het nieuwe stadion aan de Kreekweg - zoals het toen genoemd werd - de grond in sloeg. Bijna twee jaar later, op 27 maart 1937, speelde Feyenoord de eerste wedstrijd in het nieuwe stadion. Met Van Heel op het middenveld won Feyenoord in de stromende regen met 5-2 van het Belgische Beerschot.

Na zijn actieve voetbalcarriere had Puck van Heel tot 1969 een café in de Bas Jungeriusstraat in de Rotterdamse Tarwewijk.

Puck van Heel overleed in 1984. In 1997 werd in de wijk De Veranda vlak bij de Kuip een straat naam hem vernoemd. Ter gelegenheid van zijn 75e verjaardag had Van Heel in 1979 de Wolfert van Borselen penning van de stad Rotterdam gekregen.