nieuws

Uitgestelde operaties door coronavirus: 'Ik zak door mijn benen'

Wilma Meijers
Wilma Meijers
"Het is als kiespijn in mijn benen, zeg ik altijd tegen de neurochirurg." Wilma Meijers (58) uit Papendrecht heeft 24 uur per dag pijn door beknelde zenuwen in haar wervelkanaal. De aandoening heet stenose. Morfine houdt het voor Wilma enigszins draaglijk, maar af en toe schieten de tranen in haar ogen als ze erover vertelt.
Eind oktober zou ze aan haar rug geopereerd worden in het Erasmus MC in Rotterdam, maar die ingreep is nu al ruim tweeënhalve maand uitgesteld. Op de dag van de operatie kwam er een spoedgeval tussen en sindsdien is ze één van die vele slachtoffers van de afgeschaalde reguliere zorg door corona.

Minder operaties

"Veertig procent van het OK-programma kan op dit moment niet doorgaan", vertelt Joke Hendriks, afdelingshoofd Chirurgie van het Erasmus MC. "Dat komt omdat we personeel nodig hebben dat ingezet wordt op de intensive care en op de covidklinieken, om daar te zorgen voor de patiënten met corona." Het gevolg is dat operaties die kunnen worden uitgesteld inderdaad vooruit worden geschoven.
Dat kan bijvoorbeeld bij een liesbreukoperatie. "Maar als je bijvoorbeeld een kwaadaardige tumor hebt, heeft langdurig uitstel wel degelijk een negatief effect op de uitkomst. En dat willen we natuurlijk niet", aldus Joke Hendriks.
Stenosepatiënt Wilma Meijers verwijt het ziekenhuis niets en snapt ook wel dat corona personeelsproblemen veroorzaakt. "Maar mijn fysiotherapeut zegt ook: het gaat achteruit. Ik val opzij of ik zak door mijn benen, dat is heel erg vervelend."
Tekst gaat verder onder de video

Dreiging

Toch zal de grote druk die corona op de ziekenhuizen legt voorlopig nog wel aanhouden, denkt Joke Hendriks, vooral vanwege de dreiging van de uiterst besmettelijke Britse variant van het virus. "We houden de capaciteit voor de coronazorg hoog. We bereiden ons voor op de Britse variant, want het kan zomaar omslaan en dan moeten we onze capaciteit op orde hebben."
Om in de toekomst het afschalen van reguliere zorg tijdens noodsituaties te voorkomen zou het volgens Hendriks helpen als de capaciteit op de intensive care structureel wordt vergroot. Maar ook zou er volgens haar een 'reservistenpool' van ziekenhuispersoneel in het leven moeten worden geroepen. "Bijvoorbeeld oud-verpleegkundigen, die misschien een of twee keer per jaar training krijgen zodat ze weer ingezet kunnen worden."

In shock

Na bijna twaalf weken wachten staat de operatie van Wilma Meijers dan nu eindelijk weer op het programma. Over enkele dagen vindt de ingreep plaats. "Ik was helemaal in shock dat ze belden, gelijk de tranen weer in mijn ogen", vertelt Wilma geëmotioneerd. "Dus ik ben hartstikke blij dat het gaat gebeuren. Maar, dat wil ik ook nog zeggen: er zijn mensen die het slechter hebben. Die kanker of andere diagnoses hebben waar het niet goed mee gaat. En dat brengt psychisch ook heel veel met zich mee."

💬 WhatsApp ons!
Heb jij een tip voor de redactie? Stuur ons een bericht, foto of filmpje via WhatsApp ons of Mail: nieuws@rijnmond.nl