nieuws

Eindelijk een huis: 'Ik wist 's ochtends niet waar ik de nacht ging doorbrengen'

Timothy (20) uit Rotterdam
Timothy (20) uit Rotterdam
Wat als je door een onverwachte dramatische wending op 2-0 achterstand komt te staan, terwijl je er niks aan kan doen? Je kunt er geen invloed op uitoefenen en staat machteloos aan de zijlijn. Het overkwam Timothy (20) uit Rotterdam. Hij werd op jonge leeftijd wees en doet bij ons zijn indrukwekkende verhaal.
Timothy heeft een bewogen jeugd gehad. Hij verloor op jonge leeftijd beide ouders aan kanker. Toen hij vijf was, kreeg zijn vader als eerste de diagnose. Met hem is het heel snel bergafwaarts gegaan en helaas overleed hij kort daarop. In datzelfde jaar, 2005, kreeg ook zijn moeder de diagnose. Een lichtpuntje kwam, want zijn moeder werd na de nodige behandelingen clean verklaard. Het was voor zijn moeder een hele lastige tijd. Daarom verbleef Timothy regelmatig bij pleeggezinnen in het weekend, die leuke dingen met hem deden, om de nare situatie van thuis even te doen vergeten.
Tot in mei 2009 de kanker weer terugkwam bij zijn moeder. Omdat zij zieker en zieker werd, verbleef Timothy steeds langer en vaker bij pleeggezinnen. Dit keer ging het ook met de moeder van Timothy erg snel de verkeerde kant op. Ze overleed in augustus 2009.
Samen met zijn zusje kwam hij in een warm pleeggezin terecht waar hij 6 jaar met plezier heeft gewoond. Tot ook in dat gezin het noodlot toe sloeg. Zijn pleegmoeder kreeg borstkanker. Dit hele proces was voor Timothy erg heftig. “Voor mij voelde het heel confronterend. Omdat ik dat proces van ziekenhuizen en behandelingen ook al met mijn beide ouders heb meegemaakt. En dat is niet goed afgelopen.”, vertelt hij.
Om weer deel uit te maken van een gezin waarin kanker een hoofdrol speelt, werd voor Timothy te veel. Hij kon gelukkig bij zijn opa en oma verblijven. “Ik was heel dankbaar dat ik bij mijn opa en oma terecht kon. Maar toen kwam het volgende probleem: mijn opa en oma wonen in een 55+ woning. Dus mijzelf daar inschrijven werd een uitdaging, omdat mijn opa en oma dan toeslagen mislopen. En zonder inschrijfadres, kun je geen opleiding doen, toeslagen ontvangen of werken. Een inschrijfadres is dus erg belangrijk.”
Inmiddels is Timothy een volwassen man geworden, dus kon hij bij de gemeente aankloppen voor een inschrijfadres. Maar dit bleek ruim een halfjaar tijd in beslag te nemen. En ook de coronacrisis sloop in die periode Nederland binnen. “Dat half jaar duurde erg lang. Ik kon niks doen voor een opleiding, omdat ik niet ingeschreven stond. Toen werd ook nog mijn opa besmet met het coronavirus en hij is hieraan overleden.” Timothy wilde zijn oma koste wat kost beschermen tegen het virus. “Ander raak ik haar straks ook nog kwijt, dan heb ik niemand meer van mijn directe familie, behalve mijn broers en zussen.”
De vrienden van Timothy hebben hem hierin kunnen helpen. Hij mocht bij hun thuis op de bank slapen. “Ik ben zo blij dat zij mij hebben geholpen in die tijd. Maar het gaf toch onrust. Ik wist s’ochtends niet waar ik de volgende nachten ging doorbrengen en was de hele tijd bezig met het regelen van een slaapplek.” Timothy is erg eigenwijs en wil graag alles zelf doen. Toch heeft hij die koppigheid aan de kant gezet en is hulp gaan zoeken. Hij besefte dat hij hulp nodig had, in de zoektocht naar een eigen plek. Op die manier kwam hij bij de Rotterdamse Douwers terecht.

Een nieuw begin

De Rotterdamse Douwers is een project waarbij jongeren worden gekoppeld aan een soort mentor. Op deze manier is Remco in het leven van Timothy gekomen. Remco heeft vorig jaar zijn bedrijf verkocht en investeert nu in vastgoed. Voor hem was het een optelsom. Hij heeft een appartement met een lege kamer vrij. Alleen nu stond de Rotterdamwet ze in de weg. Wanneer je namelijk een huis wilt verhuren aan meer dan 3 mensen, wat van toepassing was in het huis wat Remco verhuurde, moeten dat studenten zijn. En dat was Timothy niet. Dus moesten Remco en Timothy op zoek. Ze zochten samen naar een nieuw appartement waarin Timothy uiteindelijk een kamer in zou krijgen, met nog 2 andere. Want met maximaal 3 huurders, hoeven dit geen studenten te zijn. En dit plan lukte. Timothy heeft eindelijk een kamer.
Remco vertelt dat hij heel dankbaar is, dat hij dit voor Timothy kan doen. “Timothy moet ook leren dat alles geld kost. Hij mag er natuurlijk niet wonen voor niks. Maar ik vraag niet de hoofdprijs, ik ben geen huisjesmelker. Ik ben van plan om de andere twee kamers ook aan twee jongeren van de Rotterdamse Douwers te verhuren, dan hebben nog meer jongeren die het hard nodig hebben, een dak boven hun hoofd. We zien nu met Timothy wat een verschil dat kan maken.”
Timothy is te zien in Doorbijters. Klik hier om de aflevering te bekijken.

💬 WhatsApp ons!
Heb jij een tip voor de redactie? Stuur ons een bericht, foto of filmpje via WhatsApp ons of Mail: nieuws@rijnmond.nl