ARCHIEF RIJNMOND 17 okt 2021 - Onrust

Door de cultuur.

De cultuur die weer op gang komt.

Theaters en concertzalen ontwaken uit hun kunstmatige coma, hun door corona afgedwongen slaaptoestand. Als ik de culturele agenda’s doorkijk wemelt het opeens weer van de voorstellingen die ik misschien wel wil opnemen voor radiogebruik. En het lijkt wel of er elke week meerdere boeken en cd’s worden gelanceerd waar ik aandacht aan zou willen besteden.

Er is opeens zo veel dat het me een beetje duizelt.

Ik raak bijna bevangen door de angst van alles te missen.

Jarenlang bén ik ook achter van alles en nog wat aangegaan. Jarenlang ben ik steeds met geluidsapparatuur op de fiets of in de auto gesprongen om bijvoorbeeld voorstellingen te registreren. Concerten, theaterproducties met muziek, voordrachten, van alles.

En bij het aanzwellende aanbod aan het begin van dit nieuwe seizoen dacht ik de draad meteen op te pakken. Tot drie keer toe heb ik ook met mensen overlegd om iets te gaan opnemen. Maar elke keer heb ik te elfder ure afgezegd. Ik voelde me te moe, of zat toch te krap in mijn tijd, en twijfelde of het nou heel veel bruikbaars zou opleveren.

Van de week ging ik dan toch écht weer iets opnemen in een theater. Iets in een serie waar ik eerder bij ben geweest. Het was wel kort dag. Ik kwam er pas de dag tevoren achter dat het weer begon.

Even snel gemaild naar de betrokkenen. Het leek allemaal oké, technisch zou het ook een fluitje van een cent zijn, maar tóen bleek dat het theater een nieuwe programmeur heeft die mij niet kent en kreeg ik een vrij koude mail terug dat het op deze termijn ‘niet ging lukken’.

Ga ik zeggen wat ik toen dacht, of verzint u de woorden zelf?

Ik kon in elk geval blijven waar ik was: thuis.

Waar ik terug dacht aan de week ervoor, toen ik een praatje mocht houden bij een jubilerend smartlappenkoor. Dat praatje zou ik eigenlijk anderhalf jaar geleden al houden, maar u weet wat er tussen kwam.

Zo ongeveer alle koren hebben moeite om het ledental op peil te houden. Zo ook dit koor. En iemand vertelde me dat ze tijdens de corona-crisis maar liefst achttien leden waren verloren. En dat niet door ziekte of overlijden. Die mensen waren gewoon gewend geraakt aan ’s avonds thuis zijn. Ze vonden dat wel fijn eigenlijk. De deur uit gaan voor een koorrepetitie was na een onderbreking van anderhalf jaar opeens niet zo aantrekkelijk meer.

Toen ik dat hoorde voelde ik meteen met de thuisblijvers mee.

Niet dat ze gelijk hebben. Nee. En hou me ten goede: ik ben heel blij voor al die mensen in de culturele sector die nu weer aan de slag kunnen.

Maar toch.

Iets in mij verlangde van de week bijna terug naar de rust van de lockdown.

Niks hoeven … omdat niks kán.

Dat heeft wél wat.

SPEELLIJST

DE TUNE
1. Ik mis je - John Verkroost

2. Ja, met Theunissen - Arie Theunissen

ROTTERDAMSE MUSICALS
3. Rust - Joke Bruijs/Kaat Mossel
4. Liefde struikrover - Ina Vermeulen/De Tuien van de Zwaan
5. Mooi Ommoord - Adrie Hofman/Vitaal Rotterdam

6. Il pleut sur Rotterdam - Dany Dauberson

NIEUW(S)
7. Mijn kist - Harmsen en Boon
8. Kernafval - Peter Blanker
9. Waar is toch die oude Rotterdammer? - Joris Lutz
10. Michel (van Schie) - Joris Lutz
11. Ruby, don’t take your love to town - René van Broekhoven
12. De boxer - Trio Cor Nuiten XL

AANKONDIGINGEN
13. Americanas - Metropole Orkest