Boek over UEFA Cup-winst van Feyenoord in 2002: 'Het was elke ronde overleven'

Pierre van Hooijdonk was de held van het toernooi, maar het scheelde niet veel of hij was nooit aangetrokken door Baan. Het budget was eigenlijk niet toereikend. "Ja, dat was de klasse van algemeen directeur Jorien van den Herik. Hij wist financieel dingen voor elkaar te krijgen die normaal niet haalbaar zijn voor een club als Feyenoord. Hij heeft het met de zaakwaarnemer toch nog weten te regelen. Waarschijnlijk heeft hij nog wat dingen voor zijn toekomst geregeld, maar het lukte in ieder geval. En daar waren we heel blij mee."

Zonder Van Hooijdonk was de UEFA Cup volgens Baan nooit gewonnen. "Nee, absoluut niet. Hij was de ontbrekende schakel. Dat heeft hij in al die wedstrijden bewezen."

Oud-verzorger Gerard Meijer koestert ook mooie herinneringen aan deze tijd. "Pierre kwam altijd bij mij om zich te laten masseren. Dat stelde niets voor, dat was een beetje kietelen. Maar de trainer werd helemaal gek van hem. Hij wilde dat Pierre naar buiten ging, maar hij deed het graag rustig aan. Toen alle spelers al naar buiten waren kwam Van Marwijk weer terug: 'Pierre, we gaan nu echt naar buiten!', zei hij dan. 'Ja, rustig aan!', reageerde Pierre. Helemaal gek werd hij ervan. Schitterend. Als ik Pierre zie, dan zeggen we altijd tegen elkaar: 'Weet je nog?' Prachtig man. Ongelofelijk wat die man deed. Mede door zijn optreden hebben we die beker gewonnen."

Baan had nooit de overtuiging dat de Rotterdammers de Europese beker zouden pakken. "We hebben daar echt geen moment aan gedacht. Het ging echt om elke ronde overleven. We hebben hier van PSV gewonnen, dat je al dacht dat het afgelopen zou zijn. Maar dan lukte het toch weer. Dat zat in dit elftal!"

Shinji Ono was één van de favoriete spelers van Baan. Hij had volgens de oud-directeur bij Real Madrid kunnen eindigen. "Hij was fantastisch. Ik ben daar nog steeds 100 procent van overtuigd. Als je het aan Bert van Marwijk vraagt, denk ik dat hij hetzelfde zegt. Het was een geweldige speler met een ontzettend goed spelinzicht, technisch super, maar helaas is zo'n stap er voor hem niet van gekomen door al die blessures. Dat kwam mede omdat hij altijd door het Japanse nationale elftal werd opgeroepen. En ook al was hij dan geblesseerd, ging hij toch weer heel die reis maken. Dan lieten ze hem spelen als het eigenlijk niet kon."

Auteur Jesper Langbroek is trots op het boek. "Het totaalbeeld is heel mooi en dat alle spelers erin staan is ook mooi. Net als de supportersverhalen, die kunnen over de emotie vertellen wat een club als Feyenoord doet. Dat mensen dat negentien jaar later nog zo goed herinneren en dat die emoties weer naar boven komen, dat is hartstikke mooi om op te schrijven en te delen met andere mensen."

Doelman van het succesvolle elftal, Edwin Zoetebier, denkt nog weleens terug aan de Europese zegetocht. "Het is geschiedenis, maar het is wel een stukje waar je aan bij hebt gedragen. Ik vind het super mooi dat ik dit heb mogen meemaken!"

In het elftal heerste een bepaalde rust. "We hadden ook iets over ons van: dit kan niet meer mis. We hadden in elke wedstrijd gescoord en dat ging ook in de volgende wedstrijd gebeuren. Doordat we dat gevoel hadden, bleven we ook rustig."