Dominee Ad Pors uit Nieuw-Beijerland na vrachtwagendrama: 'In dit dorp is misschien wel nooit meer een 'normaal''

Een zucht. “Ik weet niet hoe het u vergaat. Maar wát een zondag." Dominee Ad Pors spreekt vanaf de kansel van de Hervormde gemeente Nieuw-Beijerland de kerkgangers toe. Het is voller dan anders en precies 24 uur nadat in Zuidzijde een vrachtwagen vanaf een dijk inreed op een buurtbarbecue. Zes mensen overleefden dat niet, waaronder een zwangere vrouw, zeven mensen raakten gewond.

Hoe verwerk je zo’n onvoorstelbaar drama? Het dorp Nieuw-Beijerland rouwt nu vooral nog in stilte, merkt dominee Pors. Hij was zaterdagavond ook in Zuidzijde. Het buurtschap valt onder het gebied van zijn kerk. Hij noemt het ongelooflijk wat daar gebeurde. "Het ene moment barbecue je, het andere moment sta je voor Gods aangezicht."

Ook Hoeksche Waards gemeenteraadslid Werner de Jong, die naar Zuidzijde is gereden, voelt de rouw in stilte. Op de weg is het rustiger, feestjes zijn geschrapt, vlaggen hangen halfstok. Waar normaal de smalle dijkjes tussen de akkerbouwlanden op mooie zondagen vollopen met fietsers en wandelaars, blijven ze dit weekend leeg, ziet hij.

Rond half negen zaterdagavond belde de politie de dominee. Of hij ook langs kon komen bij de kruising Langeweg - Zuidzijdsedijk om pastorale hulp te verlenen. Er waren zoveel ooggetuigen en nabestaanden. De hulpverleners konden alle hulp gebruiken.

Hij trok zijn domineespak die zaterdagavond aan als harnas tegen het verdriet. "Zo kon ik wat meer afstand bewaren, voor mijn gevoel. Ik ben ook mens." Hij luisterde naar mensen die kwijt moesten wat zich in hun hoofden nestelde. Wat langzaam tot ze doordrong, of meteen met een klap was binnengekomen. Hij bad met ze, als ze dat wilden. En hij keek verder niet al te veel om zich heen.

Zondagmiddag leggen mensen bloemen bij de ijsclub waar de barbecue werd gehouden. Een brede, bonkige man met een dikke zilveren schakelketting breekt als hij op de dijk een bekende de hand schudt. Hij was er zaterdag ook. Híj had geluk en stond net aan de veilige kant van een verkeersbord. Aan de andere kant drong de vrachtwagen door de feesttent.

De man, zelf vrachtwagenchauffeur, begrijpt er niets van. De vrachtwagen stond een poosje stil, de chauffeur belde handsfree hoorde hij, en leek de weg kwijt te zijn. Misschien vanwege de omleidingen nu de Haringvlietbrug gesloten is. “Ineens gaf hij een flinke dot gas en rolde de dijk af. Ik schreeuwde. Een vrouw claxonneerde. En toen was het stil.”

Een andere man die op de barbecue was en wiens hand in tape zit, kon zijn geliefden nog net wegduwen.

Lang was onbekend wíé er gestorven was bij het ongeluk. Dat zorgde voor onrust onder de bewoners in Nieuw-Beijerland en Zuidzijde. “Bij iedereen die ik zie lopen voel ik opluchting: ‘Gelukkig, jij bent er nog’. En de mensen die ik niet meer zie, dat is verschrikkelijk”, zegt de man met zijn hand in het tape.

Bewoners noemen het buurtschap met tussen de twee- en driehonderd inwoners hecht. “Bijna iedereen kende elkaar. Een aantal nieuwe mensen is onlangs in Zuidzijde komen wonen. De barbecue was ook om hen beter te leren kennen", zegt een bewoner.

De dominee vertelt dat bewoners in Nieuw-Beijerland goed naar elkaar omzien en open zijn naar elkaar. Ze verlenen veel praktische hulp, valt hem op, en werken hard. "Veel forenzen. In de morgen loopt het er halfleeg en aan het einde van de middag is het dorp weer vol, op werkdagen."

Sommige bewoners verwerken door te praten, blijkt zondag. Bij de plek waar het gebeurde, of op een besloten bijeenkomst die zondagmiddag is georganiseerd door de gemeente. Of door te bidden. Nieuw-Beijerland is, met vier kerken op dik drieduizend inwoners, een gelovig dorp.

Anderen brengen een bloemetje. Een vrouw met een witte lelie in haar hand stapt uit de auto bij de ijsclub. “Deze plek trok aan me: ik moest hier even naartoe." Gisteren reed ze langs de barbecue, een kwartier voor het ongeluk. Lange tafels stonden vol eten. Borden, bestek, feestelijke vlaggetjes. “Ik zei nog: dat ziet er gezellig uit. Het hele dorp is daar!” Ze noemt het verschrikkelijk, wat even later gebeurde.

Toen de dominee daar die zaterdag laat op de avond liep, bedacht hij dat mensen soms helemaal geen moment krijgen om stil te staan bij hun sterven. Ze kunnen zo opeens weg zijn. En hij realiseerde zich: in dit dorp is misschien wel nooit meer een ‘normaal’. “Mensen zitten verslagen thuis. Weten niet hoe nu verder, of wíllen helemaal niet meer.”

Ook een lid van zijn Hervormde gemeente overleefde het drama niet. Voor de slachtoffers zingen de kerkbezoekers zondagavond psalm 103 vers 8 en 9, net wat harder dan bij de andere liederen.

De feestelijke barbecue van de Hervormde gemeente die komende zaterdag op de planning stond is afgelast. “We openen de kerk wel. Mensen mogen in de kerk samenkomen en praten", zegt de dominee. De kerk start een kaartjesactie die ze in de bus willen doen bij betrokkenen en nabestaanden.

Pors preekte tijdens de avonddienst over lijden. Het stond al op de planning, maar is door het drama ineens dichterbij dan ooit. Wonderlijk noemt de dominee dat. En het waarom van dit drama? Dat weet hij ook niet. “Het is onbevattelijk. Maar weet dat Jezus lijden kent. Toen hij mens was, aan het kruis.”